افت 5.7 درصدی تولید فولاد
صنعت فولاد ایران در سال ۱۴۰۳ با کاهش ۵.۷ درصدی تولیدو از دست دادن ۲ میلیون تن فولاد (معادل ۱ میلیارد دلار ضرر) به سطح تولید سال ۱۳۹۹ بازگشت. محدودیتهای بیسابقه انرژی، کاهش ۳۰ تا ۸۰ درصدی تأمین برق در سال ۱۴۰۴، و تضاد این سیاستها با شعار «سرمایهگذاری برای تولید»، چالشهای اصلی این صنعت هستند. وزارت صمت برای حل بحران، موضوع را در هیئت دولت پیگیری میکند.
اشاره فولادنامه به 10 نکته مهم:
۱. تولید فولاد کشور به ۳۰.۲ میلیون تن رسید که نسبت به سال قبل ۲ میلیون تن کاهش داشت.
ارزش این کاهش تولید حدود ۱ میلیارد دلار برآورد شده است.
۲. روند صعودی تولید فولاد پس از سال ۱۴۰۰ متوقف شد و حجم تولید به میزان سال ۱۳۹۹ بازگشت.
۳. قطعی برق و کمبود گاز، ظرفیتهای جدید آهن اسفنجی را خنثی کرد.
در سال ۱۴۰۴ نیز محدودیت برق واحدهای فولادی به ۳۰ تا ۸۰ درصد رسیده است.
۴.کنسانتره سنگ آهن و ورق گرم بیشترین نرخ رشد تولید در زنجیره فولاد را داشتند.
۵. محدودیتهای شدید برق در ۲۰ روز نخست سال ۱۴۰۴، کاهش ۳۰ تا ۵۰ درصدی تأمین برق و در مواردی ۸۰ درصد را به همراه داشته است.
۶.سال ۱۴۰۴ با شعار «سرمایهگذاری برای تولید» نامگذاری شده، اما اعمال محدودیتهای انرژی با این شعار در تناقض است.
۷. کاهش تولید نگرانیها درباره بیکاری و اختلال در بازارهای داخلی را افزایش داده است.
۸. فولادسازان انتظار داشتند حداقل یک ماه بدون محدودیت انرژی فعالیت کنند، اما از ۱۵ فروردین ۱۴۰۴ مجبور به کاهش ۳۰ درصدی مصرف برق شدند.
۹. فولاد مبارکه، فولاد خوزستان، فولاد هرمزگان، فولاد کاوه جنوب، فولاد سیرجان ایرانیان و سایر واحدها با محدودیت برق مواجه شدهاند.
۱۰.ضرر ۱ میلیارد دلاری ناشی از افت تولید. کاهش ۲ میلیون تنی تولید فولاد میانی در اثر قطعی برق و گاز.
مطالب مرتبط
