به گزارش فولادنامه به نقل از ایراسین، سیدبهادر احرامیان، عضو هیئتمدیره انجمن فولاد، در حاشیه هفدهمین نمایشگاه متالکس اصفهان در گفتوگو با ایراسین درباره بحران برق و ناترازی شبکه اظهار کرد: برآوردها نشان میدهد که کشور با کسری حدود ۱۷ هزار و ۵۰۰ مگاواتی روبهروست. در این میان، صنایع معدنی وضعیتی متفاوت دارند، زیرا هم تولیدکننده و هم مصرفکننده برق به شمار میروند.
به گفته او، براساس گزارش مرکز پژوهشهای مجلس، در پایان سال ۱۴۰۳ تولید برق صنایع معدنی تقریباً با مصرف آنها برابری میکند و تنها حدود ۲۰۰ مگاوات اختلاف وجود دارد؛ آن هم بدون احتساب نیروگاههای جدیدی مانند نیروگاه خورشیدی ۱۲۰ مگاواتی فولاد مبارکه. با این حال، این پرسش جدی وجود دارد که آیا وزارت نیرو طبق قانون «توانمندسازی صنعت برق» متعهد خواهد بود برق تولیدی صنایع بزرگ را به خودشان اختصاص دهد یا خیر؟ و توجیه این وزارتخانه در قبال این مطالبه چیست؟
احرامیان با انتقاد از سیاستهای موجود گفت: صنعت فولاد امروز در موضوع توزیع و ناترازی برق بهطور آشکار با تبعیض و بیعدالتی مواجه است. مصرف کل زنجیره فولاد در کشور حدود ۴۵۰۰ مگاوات برآورد میشود که نزدیک به ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ مگاوات آن از محل تولید داخلی نیروگاههای وابسته به فولاد تأمین میشود؛ یعنی بیش از ۶۵ تا ۷۰ درصد برق موردنیاز این صنعت از طریق نیروگاههای خودتأمین یا انرژیهای سبز فراهم میشود.
احرامیان با اشاره به تجربه یک دهه اخیر صنعت فولاد گفت: بسیاری از فولادسازانی که در این مدت وارد مدار تولید شدهاند، برای دریافت مجوز اتصال به شبکه برق اقدام به خرید «گواهی ظرفیت» کردند. طبق قانون، این گواهی به معنای مشارکت در سرمایهگذاری صنعت برق است؛ یعنی کارخانهها به جای ساخت نیروگاه اختصاصی، با خرید این گواهی از بورس، سهم خود را در توسعه تولید برق ایفا کردهاند. از این طریق، چند صد مگاوات برق موردنیاز صنعت فولاد تأمین شده است.
شرایط کنونی عادلانه نیست!
او افزود: امروز بیش از ۷۰ درصد برق موردنیاز صنعت فولاد یا مستقیماً توسط خود این صنعت تولید میشود، یا در گذشته از طریق همین گواهیها در ظرفیت نیروگاهی سرمایهگذاری شده است. هیچ صنعت دیگری در کشور چه پتروشیمی، چه سیمان و سایر صنایع بزرگ چنین حجم عظیمی از سرمایهگذاری را در بخش برق انجام نداده است.
با این حال، به گفته احرامیان، شرایط کنونی عادلانه نیست: «اگر صنعت فولاد را صرفاً بهعنوان مصرفکننده در نظر بگیریم، بیشترین قطعی برق سهم این صنعت است. در حالی که میانگین قطعی برق صنایع ۱۵ تا ۲۰ درصد است، فولاد با ۶۵ تا ۷۰ درصد قطعی مواجه میشود. حتی وعدههایی که وزارت نیرو داده بود، عملاً برعکس برای فولاد اعمال میشود.»
او ادامه داد: «گلایه اصلی ما این است که دولت همه صنایع را به سرمایهگذاری در صنعت برق تشویق میکند، اما تجربه صنعت فولاد سیگنال منفی به سایر بخشها داده است. منطقی این بود که فولاد حداقل بهاندازه سرمایهگذاریهای انجامشده، در ناترازیها سهم عادلانهای از برق بگیرد، اما در عمل خلاف آن رخ داده است. طبیعی است اگر سایر صنایع ببینند سرمایهگذاری در نیروگاه هم به قطعی برق ختم میشود، انگیزهای برای ورود به این حوزه نخواهند داشت.»
مطالب مرتبط


