به گزارش فولادنامه یه نقل از دنیای معدن؛ در روزگاری که حجم بالای اخبار تلخ، سایهای سنگین بر افکار عمومی انداخته، رسانهها اغلب میان دو راهی سکوت یا بازتاب بحرانها گرفتار میشوند.اما آیا در این میانه، جایی برای روایتهای سازنده وجود ندارد؟ آیا میتوان از پیشرفت نوشت بیآنکه به دام اغراق بیفتیم یا چشم بر چالشها ببندیم؟پاسخ ما در این سلسلهگزارشها، تلاشی برای یافتن آن "بله" ممکن است.این مجموعه، تلاشی است برای دیدن، ثبت و بازگویی مسیرهایی که در بخشهایی از ایران، آهسته اما پیوسته در حال شکلگیری است. مسیری نه بیخطا و نه بدون مانع، اما واقعی؛ و گاهی آنقدر متفاوت که نیاز به دقت بیشتر و قضاوت منصفانه دارد.«روایت پیشرفت» عنوان پروندهای است که میخواهیم آن را با نگاهی بیطرف، دقیق و روایتمحور دنبال کنیم. نه برای اثبات چیزی، نه برای رد چیزی؛ بلکه برای کشف، تحلیل و فهمیدن آنچه در دل خاک، کارخانه، اندیشه یا تدبیر برخی مدیران ایرانی اتفاق افتاده است.قسمت اول این مجموعه، روایتی است از تحولات گلگهر؛ که در بازدید میدانی خبرنگاران فارس از شرکت گل گهر تهیه شده است. شرکتی که در دل کویر، داستانی متفاوت از رشد صنعتی را روایت میکند.گزارشی که میکوشد بیآنکه چشم بر بحرانها ببندد، نقش تصمیمسازیهای بلندمدت و مواجهه حرفهای با چالشها را در شکلگیری یک نقطه امید بررسی کند.این مسیر را ادامه خواهیم داد؛ در نقاطی دیگر، با آدمهایی دیگر، و شاید با روایتهایی حتی پیچیدهتر.
گلگهر، قلب تپنده توسعه صنعتی ایراندر میانه روزهای دشوار اقتصاد ایران، جایی که بسیاری از بنگاهها بهدلیل چالشهای داخلی و خارجی در سکون و رکود گرفتار شدهاند، شرکت گلگهر داستانی دیگر روایت میکند: داستان برنامه، پیشرفت و پایداری.از چشمانداز تا واقعیتدهه گذشته، گلگهر نهتنها یک شرکت معدنی متمرکز بر سنگآهن باقی نماند، بلکه با برنامهریزی استراتژیک و اتکا به مدیریتی هوشمند، به یکی از مهمترین بازیگران زنجیره فولاد کشور تبدیل شد. امروز دیگر نمیتوان از توسعه صنعت فولاد سخن گفت، بیآنکه نقشی محوری برای گلگهر قائل بود.شرکتی که با اتکا به چشماندازی ۵۵ میلیون تنی در حوزه فولاد و کنسانتره، توانست ظرفیتهای خود را چند برابر کند و از تولید محدود به قطب فولادی جنوب شرق کشور بدل شود.مدیریتی که فرصتها را شکار میکندهنر مدیریت در گلگهر، نه فقط در تداوم تولید، بلکه در شناسایی پنجرههای فرصت و تصمیمگیریهای جسورانه در زمان درست نمایان شده است.زمانی که قیمت جهانی سنگآهن در حال کاهش بود و بسیاری از رقبا در انتظار ثبات ماندند، گلگهر با سرمایهگذاری هدفمند و توسعه زیرساخت، خود را برای آینده آماده کرد.نتیجه؟ در حالی که دیگران تازه به فکر بهرهبرداری افتادند، گلگهر قبلاً زنجیره ارزش را کامل کرده بود و امروز از مزایای آن بهرهمند میشود.پاسخ به بحرانها، نه فرار از آنهابحران کمبود انرژی و سنگآهن، چالشی ملی است. اما گلگهر بهجای گلایه، دستبهکار شده و با اجرای طرحهای نوآورانه در اکتشاف، بهینهسازی فرآیند استخراج، نوسازی ماشینآلات، و سرمایهگذاری در توسعه نیروگاهها و خطوط انتقال آب، نقش یک بازیگر مسئول را ایفا کرده است.
مطالب مرتبط


