وی درباره خاک های نادر گفت:
کشف ذخایری مانند مونزیت و باستنایز در مناطق پلاسری و همزیستی با کانیهای فسفاتی، ایران را در جایگاه راهبردی قرار میدهد.
«اولین گواهی کشف خاکهای نادر را در معدن چاه خاور ثبت کردیم، اما نبود متولی واحد، بهره برداری سیستماتیک را مختل کرده است.»
او همچنین به استفاده نکردن از روشهای نوین مانند ژئوفیزیک هوایی هدفمند و آزمایشگاه های غیر استاندارد به عنوان چالشهای ساختاری اشاره کرد.
این کارشناس با انتقاد از شیوه نظارت غیرتخصصی بر فعالیتهای اکتشافی و صدور مجوزها، هشدار داد: «بخش خصوصی در برخی موارد بدون توجه به ضوابط فنی، پروانه اکتشاف را برای پهنه های غیراستاندارد و بیقاعده صادر میکند؛ آن هم در شرایطی که رعایت سلولهای ۲۵ هزار مترمربعی ـ به عنوان استاندارد تعیین شده ـ مغفول مانده است.»
برنا به ۲۰ زون اکتشافی با مساحت ۳۸۰ هزار کیلومترمربع در دهه ۷۰ و ناتوانی در بهروز رسانی دادهها اشاره کرد.
وی درباره واگذاری غیرکارشناسی پروژه ها گفت: «پیمانکاران حفاری دولتی منحل شدند و اکنون حتی دستگاه حفاری ۵۰ متری هم نداریم!»
او گفت: سالانه ۱۳۰ تن طلا، ۱-۲ میلیارد تن مس و ۵۸ میلیون تن سرب-روی کشف میشود، اما سامانه یکپارچه برای ثبت دادهها نداریم.
او با بیان خاطرههایی از کشف معادن قدیمی (مثل گلگهر و چادرملو)، تأکید کرد:
«ذخایر سطحی آهن تا ۲۰ سال آینده تمام میشود. اگر امروز اکتشاف عمقی را جدی نگیریم، فردا مجبوریم خاکهای نادر را به قیمت سنگآهن بفروشیم»
