وی با انتقاد از تمرکز فعلی بر ذخایر پرعیار و سطحی، افزود: «بخشهایی که عیار کمتری دارند یا در اعماق زمین واقع شدهاند، کنار گذاشته شدهاند. باید به سمت اکتشافات پایه و سرمایهگذاری جدی در این بخش رفت؛ چرا که بدون آن، نمیتوان آیندهای پایدار برای صنعت فولاد تصور کرد.»
امیری همچنین به موضوع جوازهای تأسیس اشاره کرد و گفت: «تعداد زیادی از این جوازها پیشرفت فیزیکی نداشتهاند و صرفاً بهعنوان ابزار خرید و فروش مورد استفاده قرار میگیرند. لازم است این موارد شناسایی و در صورت نبود پیشرفت، ابطال شوند تا وضعیت واقعی طرحها و نیاز کشور مشخص شود.»
وی با بیان اینکه طبق برنامه ۱۴۰۴ ظرفیت فولاد کشور به ۵۵ میلیون تن رسیده، اظهار کرد: «اگرچه این ظرفیت حاصل شده، تولید واقعی فقط ۳۰.۲ میلیون تن است که دلیل اصلی آن کمبود انرژی، بهویژه گاز و برق است. بسیاری از واحدها با ظرفیت بسیار پایین فعالاند یا بهطور کامل متوقف شدهاند.»
عضو هیئتمدیره شرکت ملی فولاد ایران هشدار داد: «سرمایهگذاری در فولاد معمولی دیگر توجیه اقتصادی ندارد. سرمایهگذاران بهتر است به سمت فولادهای آلیاژی خاص، تولید قطعات صنعتی و حتی حوزه تولید انرژی حرکت کنند، چراکه ادامه مسیر فعلی در بلندمدت به ضرر خواهد بود.»
