مجید کیوانلو در گفتوگو با فولادنامه درباره مزیتهای رقابتی صنعت فولاد ایران در جهان گفت: صنعت فولاد ایران یکی از مهمترین صنایع کشور است. این صنعت در کشور ما دو مزیت مهم دارد. مزیت اول در اختیار داشتن انرژی نسبتا ارزان است و مزیت دوم، نیروی کار ارزان است. متاسفانه در حال حاضر به غیر از این دو مورد، مولفههای دیگر بر خلاف منافع این صنعت است.
او در ادامه گفت: از جمله مشکلات بزرگ این صنعت، جانمایی شرکتهای فولادی در کشور است. این اشتباه بزرگی است که بجای جانمایی صنایع فولادی در کنار دریا و مناطق آزاد، در مناطق کمآب اقدام به تاسیس مجتمع فولادی کنیم. به دلیل مبارزه با محرومیت اقشار ضعیف و کاهش فقر در کشور، در هر منطقهای شاهد احداث این قبیل صنایع هستیم. این جانمایی اشتباه باعث شدهاست که در فصول گرم صنایع فولادی با کمبود برق و در فصول سرد با کمبود گاز مواجه شوند که حاصل آن تعطیلیهای متوالی است. تعطیلیهای که منجر به کاهش تولید گردیده است.
کیوانلو همچنین در خصوص عمدهترین چالشهای که صنعت فولاد ایران در بخش HSEE با آن روبهرو است گفت: یکی از چالشهای پیشروی این صنعت در بخش ایمنی، تامین آب است. در وضعیت فعلی، محدودیتهای آبی یکی از دلمشغولیهای اصلی فعالین این حوزه است. در کنار تامین آب، مسئله تامین انرژی برق و گاز نیز از دیگر چالشهای این بخش است. در سالهای اخیر شاهد این بودهایم که این صنعت در تابستان با کمبود برق و در زمستان با کمبود گاز مواجه است.
او در همین خصوص ادامه داد: عدم دسترسی آسان و سریع به تجهیزات بروز اندازهگیری و پایش یکی دیگر از چالشهای بخش ایمنی صنعت فولاد کشور است. تحریمهای بینالملی به این قسمت آسیب فراوانی وارد کردهاند و از ورود تکنولوژیهای جدید به کشور جلوگیری میکنند. در کنار این مشکل، عدم اطلاعات فرآیندی کافی و شناخت خطرات آن نیز از جمله این چالشها محسوب میشود.
او خاطرنشان کرد: انجام فعالیت در چنین شرایطی بسیار سخت است. خوشبختانه با وجود این چالشها و کاستیها، باید اعتراف کرد مدیران صنایع ما جزء بهترین مدیران هستند. مدیران این بخش با وجود کمبودها، توانستهاند با توجه به استانداردهایHSEE به تولید ادامه دهند.
مجید کیوانلو درباره تاثیر تحریمها بر بخش ایمنی در صنعت فولاد ایران نیز گفت: آنچه مسلم است، تحریمها به مانند سایر صنایع کشور، اثرات مثبت و منفی مختلفی بر این صنعت داشته است. مهمترین اثر مثبت تحریمها، رونق کار شرکتهای دانشبنیان بوده است. مسئلهای که باعث شده تا دانشمندان و شرکتهای دانشبنیان به سمت بومیسازی حرکت کنند. این روند میتواند در بلند مدت به کاهش وابستگی به خارج منجر شود.
او درباره تاثیرات منفی تحریهها نیز گفت: از جمله تاثیرات منفی و مهم این تحریمها میتوان به افزایش هزینهها اشاره کرد. بخش قابل توجهی از تجهیزات و ماشینآلات در این صنعت وارداتی میباشد و برای تامین آنها میبایست هزینههای بسیاری زیادی پرداخت شود. نوسانات نرخ ارز نیز به این مشکل دامنزده است و برنامهریزی برای خرید آنها را دشوار کرده است.
مطالب مرتبط