بسیاری از کارخانه‌های آلومینیوم در جهان به‌‌‌دلیل افزایش هزینه‌‌‌های تولید در سال‌جاری و کاهش تقاضا با مشکلات فزاینده‌‌‌ای دست‌‌‌وپنجه نرم می‌کنند و تاکنون اروپا بیشترین ضربه را متحمل شده است. اروپا حدود نیمی از ظرفیت ذوب آلومینیوم خود را در سال جاری میلادی از دست داده است و بعضی از کارخانه‌ها در این قاره به‌‌‌دنبال کاهش سود، بخشی از خط تولید خود را تعطیل کرده‌‌‌اند.

پس از کاهش شاخص دلار در هفته اخیر، بهای بعضی از فلزات صنعتی افزایش اندکی را تجربه کرد که آلومینیوم نیز از این قائده مستثنی نبود. روز سه‌‌‌شنبه در بورس فلزات لندن بهای آلومینیوم به 2‌هزار و 400دلار به‌‌‌ازای هرتن رسید که نسبت به معاملات دوهفته گذشته افزایش 5درصدی داشت. قیمت فلز آلومینیوم در ماه‌‌‌های ابتدایی سال جاری میلادی به ‌‌‌دلیل افزایش قیمت انرژی با رشد بی‌‌‌سابقه‌‌‌ای مواجه شد؛ به‌طوری‌که بهای هر تن از این فلز نقره‌‌‌ای در ماه مارس سال‌جاری از کانال 3‌هزار دلاری در ابتدای سال، به کانال 4‌هزار دلاری به ازای هر تن صعود کرد.

اما سیاست پولی انقباضی بانک‌های مرکزی در جهان با محوریت فدرال‌رزرو به جهت مهار تورم در غرب موجب شده است تا بیم از رکود بر تقاضای این فلز نیز تاثیرگذار باشد و در چند ماه اخیر به کاهش بهای آلومینیوم کمک کند.

تولید آلومینیوم در دسته صنایعی قرار می‌گیرد که مصرف انرژی بسیار بالایی دارد. حال باوجود بحران انرژی در اروپا و آغاز فصل سرما بسیاری از شرکت‌ها از کاهش تولید خود خبر می‌دهند. کاهش عرضه گاز طبیعی از روسیه به غرب سبب کاهش ۹۰۰‌هزار تن از ظرفیت تولیدی کارخانه‌های آلومینیوم در اروپا و ایالات متحده شده است. آمارها نشان می‌دهد که حدود یک‌سوم از واحدهای ذوب جهانی با کاهش درآمد مواجه هستند. تحلیلگران معتقدند، حتی امکان کاهش یک‌میلیون تن دیگر از ظرفیت تولید کارخانه‌ها وجود دارد. اگر بحران جهانی انرژی با مرکزیت غرب حل نشود یا نگرانی‌ها از رکود همچنان به کاهش تقاضای فلزات صعتی بیفزاید، احتمال رکود تورمی یا حتی ریزش قیمت‌ها در بازار فلزات صنعتی وجود دارد.

ضربه تامین انرژی به اروپا
شدیدترین ضربه را واحدهای ذوب در اروپا تجربه کرده‌‌‌اند. براساس گزارش موسسه بین‌‌‌المللی آلومینیوم، تولید آلومینیوم اولیه در اروپای غربی با ۵/ ۱۱‌درصد کاهش به یک‌میلیون و ۴۸۳هزار تن در نیمه اول سال رسید. همچنین تولید سالانه قاره سبز برای نخستین‌‌‌بار در ۳۰سال اخیر به زیر سطح ۳۰میلیون تن کاهش یافته است. کارخانه‌‌‌های ذوب اروپا در برابر توفان انرژی قرار گرفته‌‌‌اند که شروع آن به آغاز تهاجم نظامی روسیه به اوکراین برمی‌‌‌گردد. مشکلات صنعت ذوب، پالایش آلومینیوم را نیز دشوار ساخته است. شرکت «آلرو» رومانی که ظرفیت ۱۳۲‌هزار تنی برای تولید آلومینیوم اولیه را دارد، کارخانه‌های خود را به‌‌‌دلیل افزایش هزینه مصرف برق تعطیل کرد. «یورومتاکس» نیز که نماینده معدنچیان، کارخانه‌‌‌های ذوب و تولیدکنندگان در اروپاست، بر خطراتی که پیش‌روی این صنعت است تاکید می‌کند؛ زیرا اتحادیه اروپا از کشورهای عضو خواسته است تا مصرف گاز طبیعی را کاهش دهند.

«آلکوا» از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان آلومینیوم در جهان، هفته گذشته اعلام کرد که افزایش بهای انرژی موجب شده است تا ۲۰‌درصد از ظرفیت تولیدی آلومینوم این شرکت، سود‌‌‌ده نباشد. باوجود کاربرد این فلز در صنعت انرژی تجدیدپذیر که موجب افزایش تقاضا برای آن در سال‌های اخیر شده است، افزایش بهای مواد اولیه در تولید آلومینیوم، «آلکوا» را به کاهش تولید ترغیب کرده است. با وجود همه موانع، به‌‌‌دلیل انتشار نتایج فصلی بهتر از حد انتظار، این شرکت خرید مجدد سهام به ارزش ۵۰۰میلیون دلار را تجربه کرد.

کاهش تولید در آمریکای شمالی
«آلکوا» در اوایل ماه میلادی جاری نیز اعلام کرد که یکی از سه‌خط ذوب تاسیسات ایندیانا را به دلیل کمبود کارگر تعطیل خواهد کرد. این تولیدکننده پیش‌بینی می‌کند که این تصمیم سبب کاهش ۲۰میلیون دلار از درآمد خالص خود در فصل سوم سال خواهد شد. همچینین این شرکت تخمین زده است که با توجه به میانگین قیمت‌ها در ماه میلادی گذشته حدود ۱۰ تا۲۰‌درصد ظرفیت ذوب آلومینیوم در جهان کاهش یافته است.

شرکت آلومینوم «سنچوری» نیز اعلام کرد که دومین کارخانه بزرگ خود در ایالات‌متحده را تعطیل می‌کند؛ زیرا هزینه برق آن در عرض چندماه اخیر سه‌برابر شده‌‌‌ است.

عملکرد مثبت چین
در شرق آسیا تولید آلومینیوم چین در حال بهبود است؛ زیرا کارخانه‌های ذوب در این کشور از اهداف غیرواقعی خود برای بهره‌‌‌وری انرژی دست کشیده‌‌‌اند. تولید آلومینیوم این کشور امسال با افزایش ۴میلیون تن به ظرفیت تولید ۴۰میلیون تن در سال رسیده است. البته سقوط سریع قیمت‌ها باعث شده است تا نیمی از ظرفیت تولیدی این کشور با هزینه‌‌‌ای بیشتر از بهای آلومینیوم به تولید مشغول باشند. البته برخی تحلیلگران معتقدن،د این موضع سبب کاهش فوری تولید در این کشور نمی‌شود؛ زیرا بسیاری از کارخانه‌های این کشور به‌‌‌واسطه تامین مالی از سمت نهادهای دولتی در چین، در سال‌های قبل نیز با وجود کاهش قیمت‌ها توانسته‌‌‌اند به فعالیت خود ادامه دهند.
منبع: دنیای اقتصاد