عضو هیات مدیره انجمن فولاد ایران در گفت‌و‌گو با فولادنامه درباره مهم‌ترین مشکلات پیش روی صنعت فولاد کشور گفت: در حال حاضر سه چالش اساسی پیش روی صنعت فولاد ایران است. اولین و شاید مهم‌ترین آنها در این روزها، بحث انرژی است. تامین انرژی برای صنعت فولاد در تابستان و زمستان یک چالش بسیار بزرگ است. در تابستان، به دلیل گرمای هوا و افزایش مصرف برق در کشور، با کمبود برق در قسمت صنعتی مواجهه می‌شویم. در زمستان نیز به همین دلیل، با محدودیت مصرف گاز وجود دارد. این کمبودها به صورت جدی برای این صنعت مشکل آفرین است.

او در ادامه گفت: از بحث انرژی که گذر کنیم، مشکل دیگری که این صنعت با آن روبه‌رو است، تغییر در بخشنامه‌ها و یکسری از دستور العمل‌ها است. این تغییرات که منجر به افزایش عوارض بر این صنعت، به ویژه در چند ماه گذشته شده است، فعالیت در بخش فولاد را سخت می‌کند و تاثیر اصلی خود را بر صادرات نیز می‌گذارد. شاید اگر این عوارض جدید اعمال نمی‌شد، شاهد صادرات بهتر محصولات این صنعت و به تبع آن، ارز آوری بهتری بودیم.

شکری چالش دیگر صنعت فولاد را قیمت‌گذاری‌های دستوری بیان کرد و گفت: کشف قیمت پایه محصولات زنجیره فولاد در بورس خود یکی از چالش‌های این حوزه است. در این بخش متاسفانه شاهد قیمت گذاری دستوری هستیم که به ویژه بر کار فولادکاران القایی تاثیر منفی می‌گذارد.

او درباره تامین مواد اولیه صنعت فولاد به ویژه سنگ‌آهن در کشور گفت: بحران کمبود سنگ‌آهن و مواد اولیه در کشور برای سالهای پیش رو بسیار جدی است. شرایط تولید در زنجیره فولاد باید به نحوی باشد که ما به سمت تولید محصول نهایی در داخل کشور برویم. هرچقدر ما از خام فروشی در صادرات پرهیز کنیم و سعی کنیم به سمت صادرات محصولات نهایی برویم، بهتر است. متاسفانه در حال حاضر در کشور چنین وضعیتی را، به ویژه درباره سنگ‌آهن نیستم و معادن روی به خام فروشی‌ آورده‌اند.

عضو هیات مدیره انجمن فولاد در همین خصوص خاطر نشان کرد: برای رفع این مشکل، در قدم اول باید ریشه‌یابی کنیم و ببینیم چه چیز باعث شده است که معادن روی به خام فروشی آورده‌اند. در واقع باید سعی کنیم مشکلات و چالش‌های آنها را برطرف کنیم تا این روند متوقف شود. بنظرم بحث قیمت‌گذاری در این مسئله بسیار مهم است. متاسفانه بخش دولتی در روند قیمت‌گذاری ورود می‌کند و با قیمت‌های دستوری و عوارض اینگونه چالش‌ها را به وجود می‌آورد. وقتی معادن بتوانند محصول تولیدی خود را با یک قیمت معقول و نزدیک به قیمت بازارهای جهانی در داخل عرضه کنند، به سمت بازار داخلی جلب می‌شوند و از خام فروشی پرهیز می‌کنند.

جهاندار شکری همچنین درباره اثرات تحریم‌ها بر صنعت فولاد در چند سال اخیر گفت: در خصوص تحریم‌ها باید بگویم در چندسال اخیر متحمل هزینه سنگینی در بخش فولاد شده‌ایم. ما باید بتوانیم برای محصولات خود ارزش افزوده ایجاد کنیم و از این ارزش افزوده به نفع صنعت سود ببریم. متاسفانه دور زدن تحریم‌ها بر این ارزش‌ افزوده تاثیر منفی‌ گذاشته است و کار را برای فولادسازان سخت کرده است. در کنار این مسئله، تحریم باعث شده است که بازارهای مناسبی در سطح جهانی از دسترس صادرکنندگان ایرانی خارج شود. ایران در  همین بازارهای محدود نیز به تازگی رقیبی پیدا کرده است و آن روسیه است. به دلیل شرایط تحریمی پس از جنگ اکراین، روس نیز برای صادرات فولاد خود به این بازارهای محدود ورود کرده‌اند.

او در ادامه افزود: هر صنعتی که بخواهد در روند تولید فعالیت قابل قبولی داشته باشد، نیاز است تا از تکنولوژی های روز جهانی استفاده کند. صنعت فولاد ایران نیز از این قائده مستثنی نیست. تحریم برای ورود این تکنولوژی‌ها  به کشور مانع ایجاده کرده است و در این بخش با چالش‌های مختلفی روبه‌رو هستیم. دانش بومی و محصولات تولیدی شرکت‌های دانش بنیان تا حدودی می‌تواند در مسیر توسعه صنعت فولاد کمک کند اما کافی نیست. در واقع اگر می‌خواهیم صنعت فولاد در مسیر توسعه یک مسیر مشخص و خوبی را داشته باشد، از ورود تکنولوژی خارجی نمی‌توانیم چشم پوشی کنیم.