به گزارش فولادنامه و به نقل از تجارت نیوز، بر مبنای سند راهبردی وزارت صنعت، معدن و تجارت، تولید فولاد تا سال ۱۴۰۴ باید به ۵۵ میلیون تن برسد. طبق این سند انتظار می‌رود که ایران تا سال ۱۴۰۴ جایگاه هفتم جهانی تولید فولاد را کسب کند. در واقع این هم تصمیم و هم پیش‌بینی وزارت صمت است. بدان معنی که ایران ظرفیت تولید این حجم از فولاد خام را دارد و باید بتواند جایگاه هفتم جهان را کسب کند. اما آیا در عمل هم چنین اتفاقی شدنی است؟

به‌رغم این استعداد‌، آمارها از افت میزان تولید فولاد ایران حکایت دارد. چنانکه کشور در رده‌بندی جهانی کشور در رتبه پایین‌تری در بین کشورهای تولیدکننده فولاد ایستاد. این سخن بر مبنای جدولی است که انجمن جهانی فولاد در پایان سال ۲۰۲۱ میلادی منتشر و در‌آن شرکت‌های بزرگ تولیدکننده فولاد را رتبه‌بندی کرد.

طبق این سند ایمیدرو تنها رقیب ایرانی با شرکت‌های تولید فولاد جهان بود. البته ایمیدرو هم در این سال جایگاهش را از دست داد و از رتبه هجدهم در سال ۲۰۲۰ به رتبه ۲۲ در پایان سال ۲۰۲۱ تنزل پیدا کرد.

حال این پرسش مطرح می‌شود که آیا وزارت صمت پیش‌بینی درستی از توانایی ایران در تولید فولاد داشته دارد؟ آیا ممکن است ایران در اجرای سند ۱۴۰۴ عقب‌نشینی کند؟ و در نهایت اینکه آیا ما می‌توانیم به چشم‌انداز وزارت صمت یعنی تولید ۵۵ میلیون تن فولاد در سال ۱۴۰۴برسیم و جایگاه هفتم جهان را کسب کنیم؟

کیوان جعفری طهرانی، تحلیلگر ارشد بازارهای بین‌الملل سنگ آهن و فولاد، در گفتگو با تجارت‌نیوز علت اصلی کاهش تولید فولاد ایران را قطعی برق و گاز سال گذشته دانست و گفت: برنامه‌‌ها هیچ تغییری نکرده‌اند و در افق ۱۴۰۴ همان حجم تولید را انتظار داریم. حتی اگر به تولید قطعی نرسیم، در سال ۱۴۰۴ به ظرفیت تولید ۵۵ میلیون تن خواهیم رسید.

او ادامه داد: کاهش تولید فولاد دلیلی ندارد جز اینکه برق در تابستان گذشته و گاز در زمستان گذشته با قطعی مواجه شد. با تدابیری که برای توسعه میادین گازی و تجهیز نیروگاه‌های جدید اخذ شده است، ظرف دو یا سه سال آینده مشکل برطرف می‌شود. ما نمی‌دانیم سیاست‌های دولت برای جبران کمبود گاز و برق چیست؟ اما نباید انتظار اقدامات فوری داشته باشیم. طبیعی است که این اقدامات زمان‌بر باشند. لازم نیست مشکلات داخلی را بزرگ‌نمایی کنیم. باید دست در دست هم مشکلات را سنگر به سنگر حل کنیم. باید به فولادسازان کشور دست مریزاد گفت که با چنین محدودیت‌هایی همچنان پرتوان به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهند.

او خاطر نشان کرد: در حال حاضر فولادسازان و معدنی‌های بزرگ برای توسعه میادین گازی داوطلب شده‌اند. اما نمی‌توانیم فورا مشکل را حل کنیم. طبیعتا امسال نیز این مشکل‌ پابرجا می‌ماند. شاید مشکلات تا سال آینده نیز ادامه پیدا کنند. به هر حال تامین برق و گاز باید انجام شود تا بتوانیم به افق ۱۴۰۴ برسیم.

جعفری‌طهرانی ضمن بیان اینکه ایدئال برای ما آن است که به ۸۰ درصد تولید فولاد در افق ۱۴۰۴ دست یابیم، یادآور شد: ما پایان سال ۱۴۰۴ را مشخص کردیم تا به افق ۱۴۰۴ برسیم. امیدواریم که تاخیر نداشته باشیم. اما اگر نتوانیم ظرفیت برق و گاز را افزایش دهیم، در دستیابی به افق ۱۴۰۴ تاخیر به وجود می‌آید. تاسیس سریع نیروگاه‌های خورشیدی و نیروگاه‌های سیکل ترکیبی جدید اطمینان بیشتری به ما می‌دهد.

او ضمن تاکید بر اینکه این مشکل در ۲۰۲۲ مختص به ایران نیست، بیان کرد: در سال ۲۰۲۲ میلادی بسیاری از کشورهای جهان با کمبود انرژی مواجه شده‌اند. چین و هندوستان کمتر اما اروپا شرایطی مشابه ما دارد. پس ممکن است جایگاه بهتری نسبت به ۲۰۲۱ پیدا کنیم؛ زیرا رقبای ما مشکل انرژی را دارند.

او در پایان تشریح کرد: شخصا بارها در پاسخ به نشریات و وبسایت‌های خارجی پاسخ این سوال را داده‌ام. اکنون نیز تاکید می‌کنم در ۲۰۲۲ جایگاه بهتری نسبت به ۲۰۲۱ خواهیم داشت، زیرا رقبای ما با مشکل جدی انرژی به‌ویژه گاز مواجه هستند.

منبع: تجارت نیوز