به گزارش فولادنامه، استان اصفهان که امروز به‌عنوان قطب صنعت و فولاد کشور شناخته می‌شود، دارای پیشینه‌‌ای است که همه نظام‌های اجتماعی را در کنار یکدیگر قرار می‌داده است. پیشینه اصفهان نشان می‌دهد که بزرگانی امثال شیخ بهایی با طراحی میدان نقش جهان، نظام اقتصادی را در کنار نظام‌های معنوی و سیاسی طراحی کرده و همانطور که مادیات را دیده، نظام‌های معنوی را نیز در نظر گرفته و این رمز شکوفایی تاریخ اصفهان است.

امروز نیز در استان اصفهان باید نظام‌ اقتصادی را در کنار دیگر نظام‌های معنوی و سیاسی قرار دهیم؛ ارزش صنعتی مثل فولاد مبارکه، صرفاً سهام و مسائل اقتصادی این شرکت نیست بلکه این مجموعه دارای ارزش‌های زیاد دیگری است. بیش از ۳ هزار و ۵۰۰ شرکت در بالادست و پایین‌دست فولاد مبارکه از این شرکت بهره می‌گیرند. ظرفیت تولید این شرکت امروز به ۱۰.۲ میلیون تن رسیده و با وجود محدودیت‌های متعدد، توانسته میزان تولید خود را حفظ کند و این محدودیت‌ها را جبران کند.

فولاد مبارکه نه‌تنها تحریم‌ها را پشت سر گذاشت و بومی‌سازی کرده بلکه امروز حرف از توسعه، حل مشکل آب استان، توازن در زنجیره تولید و کیفیت می‌زنیم. اگر مجموعه ای مثل فولاد مبارکه نبود، در اوج تحریم‌ها، کمر اقتصاد و صنعت کشور شکسته شده و بسیاری از صنایع متوقف می‌شد و حضور و نقش آفرینی های ویژه فولاد مبارکه از این منظر نیز دارای ارزش است.

سهم فولاد مبارکه علاوه بر منافع مادی که در مقایسه با سایر بازارهای موازی طی ۱۰ سال گذشته ارزش‌آفرینی بیشتری داشته، دارای برکات زیادی بوده است. فولاد همچون بارانی است که همه را منتفع می‌کند و اگر فولاد رونق داشته باشد، اقتصاد و صنعت کشور نیز توسعه پیدا می‌کند و این نگاه باید در تفکر فعالان سرمایه نیز وجود داشته باشد و از این سهم محافظت و حمایت کنند.

پارادایم فکری فعالان اقتصادی باید از نگاه اقتصادی محض به نگاه منفعت همگانی در راستای جهت‌دهی به بازار تغییر پیدا کند تا منافع مردم نیز تأمین شود. هدف همه ما رونق اقتصاد کشور است و فولاد مبارکه خلق آینده‌ای بهتر را جزء مأموریت‌های خود تعریف کرده اما به تنهایی نمی‌تواند این هدف را محقق کند، لذا همه باید در کنار یکدیگر قرار بگیریم. فلسفه گردهمایی امروز در کنار هم قرار گرفتن و رقم زدن اتفاقات بزرگ و خلق آینده‌ای بهتر برای ایران عزیزمان است.