تحلیلها نشان میدهد با توجه به پدیده گرمایش زمین و ضرورت کاهش تولید گازهای گلخانهای (GHG) در جهان که تاثیر شگرفی بر تغییرات آب وهوایی و اقلیمی داشته است، تولید فولاد در کورههای الکتریکی قوسی سریعا جایگزین تولید فولاد به روش سنتی با مصرف زغالسنگ (برای تولید کک متالورژیکی) مورد نیاز مصرف در کورههای بلند میشوند که تولیدکننده دیاکسیدکربن و گازهای گلخانهای است. بنابراین روند تولید آهن و فولاد در جهان با استفاده از کورههای الکتریکی قوسی افزایشی است.تولید فولاد در کورههای الکتریکی قوسی سریعا جایگزین تولید فولاد به روش سنتی با مصرف زغالسنگ (برای تولید کک متالورژیکی) مورد نیاز مصرف در کورههای بلند میشوند که تولیدکننده دیاکسیدکربن و گازهای گلخانهای است.
صنعت فولاد جهانی با یک شیب مطلوب دست به پذیرش کورههای الکتریکی قوسی میزند، یک جایگزین تمیز برای کورههای بلند که به طور معمول برای تولید فولاد استفاده میشوند.
سهم تولید آهن و فولاد در انتشار گازهای کربنی (گازهای گلخانهای GHG جهانی) به میزان ۷درصد است، تولیدکنندگان در فرآیند تبدیل آهن به فولاد از زغالسنگ و آلایندههای سنگین سوختهای فسیلی در کورههای بلند استفاده میکنند. بنابراین روند تولید آهن و فولاد در جهان با استفاده از کورههای الکتریکی قوسی افزایشی است.
تحلیل جدیدی از سوی نظارت انرژی جهانی، مستقر در سان فرانسیسکو نیز نشان داد که در آینده نزدیک ۴۳ درصد از ظرفیت تولید فولاد برنامهریزیشده جهانی براساس کورههای الکتریکی قوسی خواهد بود، این میزان که در سال گذشته کمتر از ۳۵ درصد بوده است در سال ۲۰۲۳ نیز افزایش یافته است. در گزارش آمده است: «صنعت فولاد از بیحرکتی به پیشرفت در جهت تولید فولاد سبز و کاهش گازهای کربنی که یک عامل مهم در گلوبال وارمینگ است، حرکت کرده است.»
با این حال، اعتقاد دارم روند تحول برای انتقال به سمت تولید فولاد سبز به اندازه کافی سریع اتفاق نمیافتد. کورههای الکتریکی قوسی باید تا سال ۲۰۵۰ میزان ۵۳ درصد از کل ظرفیت تولید فولاد جهانی را به خود اختصاص دهند تا در مسیری که به هدف محدودیت روند زمانی گرمای تا ۵/۱ درجه سانتیگراد باقی مانده است هدایت شوند، اگر با همین روند فعلی تولید فولاد جهانی با استفاده کورههای بلند و استفاده از سوخت فسیلی استمرار یابد، تا سال ۲۰۵۰، سهم تولید فولاد از کورههای الکتریکی قوسی کماکان حدود ۳۵ درصد باقی خواهد ماند.«Caitlin Swalec» مدیر برنامه صنعت سنگین در نظارت انرژی جهانی در یک بیانیه گفته است: انتقال از تولید فولاد مبتنی بر استفاده از زغالسنگ در حال شروع است، اما خیلی کند پیش میرود. توسعهدهندگانی که اکنون ظرفیت تولید آهن و فولاد مبتنی بر زغالسنگ را اضافه میکنند، خطر مواجه شدن با میلیاردها دلار خسارت در آینده را باید پیشبینی کنند.
البته لازم به توضیح است که فعالان و سرمایهگذاران صنعتی و معدنی جهان به عنوان صنایع انرژیبر، باید برنامه بهرهمندی از انرژیهای تجدیدپذیر را مجدانه در دستورکار خود قرار دهند، در حال حاضر سهم تولید انرژیهای پاک و تجدیدپذیر شامل نیروگاههای آبی و بادی و خورشیدی و ژئوترمال سهم قابل توجهی نیست و تولید انرژی با روشهای تجدیدناپذیر (سیکل ترکیبی، حرارتی و گازی) نیروگاههای زغالی همچنان علاوه بر افزایش سهمگین آلودگی هوا و محیطزیست، سهم قابل توجهی نیز در گلوبال وارمینگ و افزایش حرارت زمین و تغییرات آب و هوایی و اقلیمی دارند.
بنابراین جهان با عزمی جدی برای تولید انرژی الکتریکی پاک از منابع تجدیدپذیر سرمایهگذاریهای جدیدی را برنامهریزی و اقدام کرده است. البته ما نیز با توجه به محدودیتهای سال گذشته در تولید انرژی الکتریکی و همینطور محدودیت در تولید و توزیع گاز طبیعی مورد نیاز توسعه صنایع آهن و فولاد ایران که برای تولید سالانه حدود چهل و پنج میلیون ظرفیت منصوب سرمایهگذاری شده است، باید هرچه سریعتر برای افزایش تولید انرژی الکتریکی بدون استفاده از سوختهای فسیلی اقدام کنیم، در خاتمه این بحث لازم به یادآوری و تکرار است که توسعه انرژیهای تجدیدپذیر در ایران طی سالهای گذشته متوقف شده، اما سرمایهگذاریها در حوزه انرژیهای پاک در جهان سال گذشته رکورد تاریخی یک تریلیون و ۶۱۷ میلیارد دلار را شکسته است.براساس گزارش سالانه آژانس بینالمللی انرژی که چهارم خرداد منتشر شد، سرمایهگذاری جهانی در حوزه انرژیهای پاک در سال گذشته حتی ۶۱ درصد بیشتر از کل سرمایهگذاریها در پروژههای انرژیهای فسیلی شامل نفت و گاز و زغالسنگ بوده است.
در این گزارش همچنین آمده که انتظار میرود در سال جاری دوباره سرمایهگذاریها در بخش انرژی پاک جهان ۱۲۳ میلیارد دلار نسبت به پارسال افزایش یابد که ۱۸۴ میلیارد دلار آن در چین، ۱۵۴ میلیارد دلار در اتحادیه اروپا، ۹۷ میلیارد دلار در آمریکا سرمایهگذاری خواهد شد و ژاپن به همراه هند و کشورهای آفریقایی در رده بعدی بیشترین سرمایهگذاری در این حوزه خواهند بود.بهرغم چنین حجم عظیمی از سرمایهگذاریهای بینالمللی در توسعه انرژیهای پاک در جهان، برای چندمین سال متوالی است که ایران توفیقی در توسعه انرژیهای غیرفسیلی ازجمله انرژیهای تجدیدپذیر خورشیدی و بادی نداشته است؛ در حالی که ایران با ۳۰۰ روز آفتابی در سال بهشت تولید انرژی خورشیدی به شمار میآید.
پارسال میزان سرمایهگذاریهای جهانی در انرژیهای خورشیدی ۱۲ برابر انرژی اتمی بود. این میزان در ایران کمتر از سه درصد ظرفیتهای جدید تولید برق کشور مربوط به انرژیهای پاک و تجدیدپذیر بوده و ۹۷ درصد بقیه مربوط به نیروگاههای حرارتی است که با سوختهای فسیلی کار میکنند. همچنین ۶۰ درصد ظرفیت جدید تولید برق کشور در سال گذشته مربوط به نیروگاههای معمولی گازی و بخاری آن هم با راندمان بسیار پایین ۳۳ تا ۳۷ درصدی است، که در اولین گام ضرورت دارد برای افزایش راندمان نیروگاههای مذکور اقدام کرد.
مطالب مرتبط