به گزارش فولادنامه، امین ابراهیمی، همچنین به افت ۶۰ هزار میلیارد تومانی سود شرکتهای بورسی زنجیره فولاد در پی همین چالشها اشاره نمود و تاکید داشت که تولید فولاد در ایران بدون بهرهمندی از گاز ارزان صرفه اقتصادی ندارد چرا که مزیت نسبی تولید فولاد در ایران، سنگ آهن و انرژی ارزان بوده و اکنون این مزیت ها از صنعت فولاد گرفته شده است.
وی در توضیح بیشتر در این باره گفت: فولاد صنعتی کلیدی و صنعتساز است. با این حال این صنعت در سالهای اخیر با چالشهایی مرتبط با تامین و هزینه انرژی، تامین مواد اولیه، قیمتگذاری دستوری، وضع عوارض صادراتی و مسائلی از این دست در کشمکش است. این چالشها در برخی از حلقههای زنجیره دیگر تبدیل به یک بحران شده و همه اینها به شکلگیری دغدغه «میزان تابآوری صنعت» انجامیده است.
ابراهیمی ادامه داد: این چالشها در حالی گریبانگیر صنعت فولاد کشور است که این صنعت برای افق ۱۴۰۴ تولید ۵۵ میلیون تن در سال را پیش رو دارد، البته ظرفیت تولید فولاد کشور تا سال ۱۴۰۴ به ۶۰ میلیون تن هم میرسد اما با توجه به چالشهای یادشده مشخص نیست تا چه میزان از این ظرفیت را بتوان بالفعل کرد. این صنعت برای پیشروی نیاز به یک سازوکار مشخص و با ثبات دارد.
کاهش ۶۰ هزار میلیارد تومانی سود شرکتهای بورسی زنجیره فولاد
مدیرعامل فولاد خوزستان در ادامه از احتمال دفع سرمایهها از صنعت فولاد گفت و تصریح کرد: با این تفاسیر صنعت فولاد کشور امتیازات سرمایهگذاری را از دست میدهد.
وی افزود: در اقتصاد بخشهای مختلف همچون حلقههای یک زنجیره به هم متصل هستند و وقتی به زنجیره آسیبی وارد شود، این حلقههای ضعیفتر هستند که ابتدا از زنجیره جدا میشوند. در زنجیره فولاد هم القاییها، نوردیها و تولیدکنندگان گندله در صورت دفع سرمایهها از زنجیره بیشتر از دیگران آسیبپذیرند.
نایب رئیس انجمن فولاد تصریح کرد: امروز کار به جایی رسیده که اگر امروز مجموع ارزش داراییهای شرکتهای فولادی به سپرده بانکی تبدیل شود، سوددهی آن از آنچه در صورتهای مالی شرکتها مشاهده میشود بیشتر است. شرکتهای بورسی زنجیره فولاد در سال گذشته، ۱۳۰ هزار میلیارد تومان سود دادند که این رقم در سال جاری به ۷۰ هزار میلیارد تومان نزول خواهد کرد و آنچه این افت سود را رقم میزند، افزایش قیمت حاملهای انرژی و کاهش میزان تولید برآمده از محدودیت در عرضه انرژی است.
با احداث نیروگاههای خودتامین موافق نیستیم
مدیرعامل فولاد خوزستان در ادامه به چالش تامین برق در شرکتهای فولادی پرداخت و در این باره گفت: میزان مصرف برق صنعت فولاد ۱۰ درصد از کل برق مصرفی کشور است و با توجه به کمبود برق در کشور و لزوم تامین برق مورد نیاز صنعت فولاد، وزارتخانههای صمت و نیرو با یکدیگر توافقنامهای برای احداث نیروگاههای خودتامین منعقد کردند و این وعده داده شده که در صورت احداث این نیروگاهها برق واحد فولادی احداثکننده قطع نشود.
ابراهیمی تصریح کرد: من در جایگاه یک کارشناس با احداث نیروگاههای خودتامین موافق نیستم چون ایجاد نیروگاه امری خارج از هسته فعالیت فولادسازان است، هر چند در شرایط کنونی چارهای جز اتخاذ این راهکار نیست! به همین دلیل فولادسازان بزرگ کشور اقدام به احداث نیروگاه کردهاند، اما با این حال این نمیتواند به معنای پایان محدودیت های برقی شرکتهای فولادی باشد چون در صورت تشدید مصرف برق در کشور باز هم اولویت با تامین برق خانگی است. موضوع بعدی در مورد نیروگاههای خودتامین، نرخ گازی است که برای تولید برق به این نیروگاهها داده میشود؛ این نرخ هنوز خیلی شفاف نیست و این امکان وجود دارد که نیروگاه های خود تامین را غیراقتصادی کند.
وی ادامه داد: گاز در صنعت فولاد جایگاه یک فناوری را دارد و تنها سوخت یا خوراک نیست. همچنین موضوع مهم در مورد گاز که می بایست با قیمت پایین در اختیار شرکتهای فولادی قرار گیرد این است که این سوخت ارزان امتیاز مهم و در واقع مزیت رقابتی برای فولادسازان ایران در بازار بینالمللی فولاد به شمار میآید و نقطه قوت این صنعت در رقابت با رقبای جهانی است.
مطالب مرتبط