به گزارش فولادنامه، مانند هند، رشد زیرساخت‌ها نقش مهمی در مصرف فولاد چین ایفا می‌کند. با این حال، به دلیل کاهش سرعت پس از کووید-۱۹ و بدتر شدن بحران املاک، بخش فولاد آنطور که پیش بینی شده بود، جان نگرفته است.

بسیاری در چین امید خود را برای تغییر در آینده نزدیک از دست داده اند. این بدبینی در بسیاری از گزارش‌هایی که از چین منتشر می‌شود، آشکار است.

بحران املاک و مستغلات نه تنها بر توسعه دهندگان املاک و فولادسازان بلکه حتی بانک‌ها را نیز تحت تاثیر قرار داده است. کارخانه‌های فولاد چین که زمانی یکی از بزرگترین تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان فولاد و محصولات مرتبط بود، به طور منظم بیش از یک میلیارد تن تولید می‌کردند. این حدود نیمی از کل تولید جهانی را تشکیل می‌دهد.

بزرگترین کالای صادراتی استرالیا، سنگ آهن، به دلیل کندی چین با تهدیدات زنجیره تامین مواجه است. کارشناسان پیش بینی می‌کنند که با تشدید بحران املاک چین، قیمت‌ها در سال ۲۰۲۳ تا ۵۰ درصد کاهش خواهد یافت.

بانک جمهوری خلق چین اقداماتی مانند کاهش نرخ وام مسکن پنج ساله و نرخ اولیه وام یک ساله را اعلام کرد. با این حال، بسیاری احساس می‌کنند که این اقدام کمی دیر بود.

کارخانه‌های فولاد زمانی در خط مقدم توسعه اقتصادی چین بودند. اما اکنون شرایط به حدی بد شده که بسیاری از آن‌ها در آستانه بسته شدن هستند.

موج گرما در بسیاری از مناطق چین منجر به جیره بندی برق شد. این امر اخیراً منجر به تعطیلی موقت کارخانه‌های مختلف فولاد چینی شد. حدود ۲۰ کارخانه فولاد در مناطق جنوب غربی چین فعالیت خود را به حالت تعلیق درآوردند.

برخلاف بحران بازار املاک در سال ۲۰۱۵، رئیس جمهور چین اکنون تمایلی به راه اندازی بسته محرک مالی ندارد که می‌تواند هزینه‌های زیرساختی را آغاز کند و به طور غیرمستقیم بخش فولاد و سنگ معدن را احیا کند. این امر فضای محدودی را برای مانور سازندگان فولاد باقی می‌گذارد.

منبع: ایفنا